Menyang kontèn

Abul Qasim (kunyah)

Saka wikishia

Abul Qasim (ابوالقاسم) punika satunggaling kunyah (julukan kados nama orang tua) Kangjeng Nabi Muhammad saw., Nabi Islam.[1] Sasampunipun lahiripun Qasim putra Rasul, piyambakipun wiwit kaloka kanthi kunyah Abul Qasim.[2]

Syekh Shaduq (wafat taun 381 H) kanthi nedahaken satunggaling riwayat, nedahaken bilih kunyah punika asalipun saking iman lan kufur dhateng Nabi saw, ingkang ndadosaken pamisahan tiyang dhateng swarga lan neraka.[3] Salajengipun, piyambakipun ugi, adhedhasar riwayat punika, nerangaken bilih amargi Imam Ali kw. inggih punika tiyang ingkang misahaken swarga lan neraka (Qasim an-Nar wa al-Jannah), mila Nabi saw dipun-sebat Abul Qasim; amargi Nabi punika bapak spiritualipun Imam Ali lan ugi bapak spiritual tumrap sedaya muslim sanesipun.[4]

Uga pirsani: Hadits Qasim an-Nar wa al-Jannah (Hadis Pamisah Neraka lan Surga)

Miturut Muhammad bin Ali Ardabili ing kitab Jami' ar-Ruwat, kunyah punika ugi dipun-atributaken dhateng Imam Sajjad (Zainal Abidin) kw.[5] Kajawi punika, kunyah punika ugi dipun-ginakaken kangge Imam Mahdi ajf.[6] Miturut 'Inayatullah Quhpa'i, ahli ilmu rijal (periwayat) Syiah abad kaping 11 Hijriah, panganggen kunyah Abul Qasim kangge Imam Mahdi ajf. langkung kathah tinimbang kangge Nabi saw piyambak.[7]

Syekh Hurr al-Amili ing kitab Wasail asy-Syiah gadhah pandhapat bilih manawi tiyang ingkang namanipun Muhammad, makruh (dereq dipun-larang ning boten sae) manawi dipun-sebat kanthi kunyah Abul Qasim.[8] Adhedhasar laporan saking nama-nama ingkang kacathet wonten ing Dinas Kependudukan Iran, Abul Qasim kalebet salah satunggaling saking 100 nama lanang Iran ingkang paling populier wonten ing periode antawis taun 1297 ngantos 1380 HS (1918-2001 Masehi).[9]

Cathetan Sikil

  1. ↑ Quhpa'i. Majma' ar-Rijal. 1364 HS, Jilid 7, Kaca 193.
  2. ↑ Majlisi. Bihar al-Anwar. 1403 H, Jilid 16, Kaca 107.
  3. ↑ Syeikh Shaduq. Ma'ani al-Akhbar. 1403 H, Kaca 52.
  4. ↑ Syeikh Shaduq. Ma'ani al-Akhbar. 1403 H, Kaca 52.
  5. ↑ Ardabili. Jami' ar-Ruwat. 1403 H, Jilid 2, Kaca 462.
  6. ↑ Nuri. Najm Tsaqib. 1384 HS, Jilid 1, Kaca 89.
  7. ↑ Quhpa'i. Majma' ar-Rijal. 1364 HS, Jilid 7, Kaca 193.
  8. ↑ Hurr al-Amili. Wasail asy-Syiah. 1409 H, Jilid 21, Kaca 399-400.
  9. ↑ « گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر».

Daftar Pustaka

  • Ardabili, Muhammad bin Ali. Jami' ar-Ruwat wa Izahah al-Isytibahat 'an at-Thuruq wa al-Asanid. Beirut: Dar al-Adhwa', Cetakan Pertama, 1403 H.
  • Hurr al-Amili, Muhammad bin Hasan. Tafsil Wasail asy-Syiah ila Tahsil Masa'il asy-Syari'ah. Qom: Muassasah Al al-Bayt, Cetakan Pertama, 1409 H.
  • Syeikh Shaduq. Ma'ani al-Akhbar. Qom: Kantor Penerbitan Islami (Jami'ah al-Mudarrisin), 1403 H.
  • Quhpa'i, Inayatullah. Majma' ar-Rijal. Qom: Ismailiyan, Cetakan Kedua, 1364 HS.
  • « گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر». iTel. Diakses pada 9 Bahman 1402 HS.
  • Majlisi, Muhammad Baqir bin Muhammad Taqi. Bihar al-Anwar al-Jami'ah li Durar Akhbar al-A'immah al-Athhar. Beirut: Dar Ihya' at-Turats al-'Arabi, Cetakan Kedua, 1403 H.
  • Nuri, Husain. Najm Tsaqib fi Ahwal al-Imam al-Gha'ib. Qom: Masjid Suci Jamkaran, 1384 HS.
Dijupuk saka "https://jv.wikishia.net/w/index.php?title=Abul_Qasim_(kunyah)&oldid=272"